ادامه از صفحه قبلی

8- ادعاهاي ارضي نسبت به کردستان عراق:

ورود مکرر نيرو هاي نظامي ترکيه به عمق خاک  اقليم کردستان در سال هاي اخير نيز مي تواند به عنوان شاهدي براي بستر سازي براي حضوري بلند مدت  در آن سامان تلقي شود.اين نکته زماني بيشتر مورد توجه قرار مي گيرد که بدانيم دولت ترکيه هنوز ادعاي هاي ارضي خود نسبت به شمال عراق به ويژه منابع نفت موصل و کرکوک را دنبال مي کند و گاه و بي گاه بدان پاي مي فشارد.

مهم ترين ادعاهاي ارضي ترکيه نسبت به کردستان عراق شامل موارد زير است:

 - ادعاهاي ديرينه نسبت به مالکيت بخش عمده اي از سرزمين هاي کردستان عراق به ويژه مناطق نفت خيز موصل.

-  پشتيباني تمام عيار از اقليت ترکمانان ترک زبان و شيعه مذهب شمال عراق به ويژه در مناقاشه مالکيت کرکوک بين کرد ها عرب ها و ترکمان ها.

9- دخالت سودجويانه  و منفعت طلبانه ترکيه در مناقشه فلسطين

به ياد مي آوريم ترکيه با ارسال يک کشتي به سواحل اسراييل شوي تبليغاتي عظيمي به راه انداخت که حمايت توده هاي عظيم مردمي را در ميان اعراب به دنبال داشت.اين کشور در حالي خود را حامي فلسطينيان جا مي زند که نه تنها با اسراييل روابط رسمي ديپلماتيک دارد و سفارت اسراييل در آن کشور فعاليت چشمگيري دارد بلکه ترکيه يکي از بزرگترين شريکان تجاري اقتصادي و نظامي اسراييل نيز است. 

10- فرصت طلبي و سوءاستفاده ترکيه ازکمک هاي بشر دوستانه ايران به  قحطي زدگان سومالي

يکي از عرصه هايي که کمتر مورد توجه رسانه ها قرار گرفته فرصت طلبي اردوغان نخست وزير ترکيه است که از هر فرصتي به نفع ترکيه و براي سود جويي سياسي خود بيشترين بهره تبليغاتي را مي برد. به طور مثال در هنگام اهداي ده ها تن کمک اهدايي مردم ايران به قحطي زدگان سومالي و در حالي که هواپيماي ايراني بدون سرو صداي تبليغاتي در حال تخليه کمک ها بود آقاي اردوغان و همسرش سراسيمه سر مي رسند و در کنار کمک هاي اهدايي ايران و پرچم هاي منقش به هلال احمر که شباهت به پرچم ترکيه دارد مي ايستند و در کنار زنان و کودکان در حال تحويل کمک ها عکس تبليغاتي مي گيرند و در سراسر دنيا منتشر مي کنند.عکس هايي که اين نکته را به ذهن متبادر مي کند که اين کمک ها از سوي ترکيه بوده است!!

11- فرصت طلبي و تغيير موضع چندباره در تنش هاي مصر،ليبي و سوريه 

در طول يک سال گذشته بار ها شاهد بوده ايم دولت ترکيه بر اساس مقتضيات و منافع خود بار ها در حمايت از ديکتاتور هايي چون مبارک و قذافي و مخالفين تغيير موضع داده و در نهايت آن جا که بيشترين منافع سياسي و اقتصادي را براي ترکيه به همراه داشته تصميم گيري نموده است.